Σύμφωνα με το περιοδικό restaurant, το καλύτερο εστιατόριο στον κόσμο για το 2012 είναι το Noma στη Δανία. Βασικό του συστατικό; Η χρησιμοποίηση τοπικών δανέζικων προϊόντων και η μοντερνοποίηση παραδοσιακών συνταγών... Τυχαίο;
Η προσφορά καλής, παραδοσιακής, τοπικής κουζίνας προς τους επισκέπτες ενός προορισμού, αποτελεί τη βάση της γαστρονομικής προσφοράς. Το να δίνεται η ευκαιρία στους τουρίστες να δοκιμάσουν τοπικά προϊόντα και συνταγές συνιστά έναν κομβικής σημασίας παράγοντα, καθώς κατ αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουν να ανακαλύψουν μια διαφορετική πτυχή του πολιτισμού ενός τόπου, εμπλουτίζοντας έτσι την ταξιδιωτική τους εμπειρία.
Σε χώρες, όπως η Ιταλία και η Γαλλία, οι οποίες έχουν δημιουργήσει εδώ και αρκετά χρόνια μια γαστρονομική ταυτότητα, οι ταξιδιώτες έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν μια πλήρη γαστρονομική εμπειρία δοκιμάζοντας καλής ποιότητας φαγητό και ποτό στις διάφορες trattorie και τις osterie ή στα bistros και τις brasseries αντίστοιχα. Οι συγκεκριμένες χώρες έχουν ξεχωρίσει για την γαστρονομία τους καθώς αυτοί που την πρεσβεύουν νιώθουν πως είναι θέμα υπερηφάνειας το να προβάλλεις τα δικά σου προϊόντα αντί άλλων χωρών. Επίσης αξίζει να αναφέρουμε πως η στάση τους επιβραβεύεται και οικονομικά, διότι οι χώροι εστίασης που προσφέρουν καλή τοπική κουζίνα τυγχάνουν ιδιαίτερης προβολής από ταξιδιωτικούς οδηγούς και μέσα ενημέρωσης, δίνοντας τους έτσι τη δυνατότητα να αποκομίσουν μεγαλύτερη πελατεία και έσοδα.
Στη χώρα μας, η γαστρονομική προσφορά είναι πολύ περιορισμένη. Καλή τοπική κουζίνα, σωστή προβολή τοπικών προϊόντων και γενικότερα εφαρμογή γαστρονομικών δραστηριοτήτων, συναντάμε κατά κύριο λόγο στη Κρήτη και την Σαντορίνη. Στις συγκεκριμένες περιοχές υπάρχουν αρκετοί χώροι εστίασης οι οποίοι μπορούν να προσφέρουν καλή τοπική κουζίνα σε σχέση με άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Κάποια από τα προβλήματα που παρουσιάζονται συνήθως είναι:
· Η κακή και παραποιημένη γεύση,
· Οι υψηλές χρεώσεις,
· Η απουσία αισθητικής,
· Η έλλειψη υγιεινής,
· Το αγενές προσωπικό,
· Η έλλειψη επαγγελματισμού,
· Η κακή εκπαίδευση του προσωπικού πάνω σε θέματα που αφορούν τη γαστρονομία,
· Η ελλιπής στελέχωση,
· Η τάση που επικρατεί για εύκολη παρασκευή φαγητού,
· Τα φτηνά υλικά,
· Η παροχή κατεψυγμένων προϊόντων ως φρέσκων, και
· Η απουσία προιόντων ονομασίας προέλευσης (Π.Ο.Π)
Δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός πως οι τουρίστες ξοδεύουν σχεδόν το 40% του συνολικού προϋπολογισμού τους στο φαγητό και το ποτό. Αυτό σημαίνει πως κάτι παραπάνω από το 1/3 του συνολικού κύκλου εργασιών του τουρισμού προέρχεται από τα προαναφερθέντα. Στο περιοδικό Restaurant & Food service Market Research αναφέρεται πως το 50% των εσόδων των εστιατορίων προέρχεται από τους ταξιδιώτες. Σημαντικό, είναι και το γεγονός ότι η γαστρονομία έχει αναγνωριστεί ως ένα αποτελεσματικό διαφημιστικό μέσο το οποίο συμβάλει στην καλύτερη τοποθέτηση ενός τουριστικού προϊόντος στην αγορά.
Δυστυχώς ο γαστρονομικός τουρισμός βρίσκεται ακόμα σε πρώιμη φάση στη χώρα μας με αποτέλεσμα και οι επισκέπτες να αποκομίζουν λάθος εικόνα για την τοπική μας κουζίνα αλλά και εμείς ως κράτος να μην εισπράττουμε τα οφέλη που πηγάζουν από αυτό το είδος τουρισμού. Η ποιότητα της γαστρονομικής προσφοράς και η κακή εξυπηρέτηση είναι πιθανό να αμαυρώσουν την εικόνα και τη φήμη ενός προορισμού.
Πρέπει να γίνει γρήγορα κατανοητό πως αναπτύσσοντας δράσεις γαστρονομικού τουρισμού, δημιουργούμε την βιτρίνα της ελληνικής παραγωγής τροφίμων και ποτών τρέχοντας παράλληλα την καλύτερη έρευνα αγοράς ως προς τις εξαγωγές.
H ΜΑΝΙΑΤΙΚΗ ΔΙΑΙΤΑ (ΜΑΝΙΑΤΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ)
Τα Μανιάτικα προϊόντα και η Μανιάτικη κουζίνα διεκδικούν σημαντική θέση στην διεθνή γαστρονομία, λόγω της αναγνωρισμένης υψηλής τους ποιότητας και των ευεργετικών επιδράσεων στην ανθρώπινη υγεία.
Δεν πρέπει, όμως, να … χορταίνουμε με λόγια! Δεν φθάνουν ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ Ο ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΑΙΟΔΩΡΟΣ ΘΕΟΥΛΗΣ! Οι όποιες ενημερωτικές εκδηλώσεις μπορεί να προβάλλουν ΕΦ' ΑΠΑΞ το Δήμαρχο, αλλά ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ!
Ο δήμος οφείλει να μιλάει με πράξεις! Μετά, λοιπόν, από μια χορταστική ημερίδα fason προβολής, όπως συνήθως γίνεται στην συντριπτική πλειοψηφία των αυτοδιοικητικών (και όχι μόνο) περιπτώσεων, εκείνο που ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ!
Μια διαδεδομένη πολιτική αυτοδιοικητική πράξη, που μπορεί να φασονάρει μια ελλιπής δημοτική αρχή είναι ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ (ΣΗΜΕΡΑ ΠΛΕΟΝ) ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ, ΑΛΛΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΤΟ ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΝ: ΤΟ «ΣΗΜΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ», με την εγγύηση της δημοτικής αρχής!
Για την συγκεκριμένη περίπτωση της Δυτικής Μάνης, προφανώς χρειάζεται σε συνεργασία με την δημοτική αρχή της Ανατολικής Μάνης, να ερευνηθεί, να μελετηθεί, να προγραμματισθεί σε συνεργασία με την τοπική αγορά εστίασης, Η ΙΔΡΥΣΗ «ΣΗΜΑΤΟΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΜΑΝΙΑΤΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ».
Το «Σήμα Ποιότητας Μανιάτικης Κουζίνας» θα πρέπει να στοχεύει σε συμμετοχή εστιατορίων από όλα τα σημεία του «νησιού της Μάνης» και στην δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης με τους καταναλωτές, ούτως ώστε να παίξει καθοριστικό ρόλο στην προώθηση του νησιού ως γαστρονομικό προορισμό.
Το «Σήμα Ποιότητας Μανιάτικης Κουζίνας» θα πρέπει να απονέμεται σε εστιατόρια που προσφέρουν ποιοτική Μανιάτικη Κουζίνα και χρησιμοποιούν αποκλειστικά παρθένο μανιάτικο ελαιόλαδο και τοπικά προϊόντα. Να αποτελεί αναγνωριστικό της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών εστίασης Μανιάτικης Κουζίνας.
Το συγκεκριμένο σήμα μπορεί να αποδίδεται από το Δήμο ή καλύτερα από ένα νέο φορέα πιστοποίησης, όπως παραδείγματος χάριν «Μανιάτικο Σύμφωνο Ποιότητας» (φορέας πιστοποίησης) και να αποτελεί ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και ένα ισχυρό εργαλείο προβολής για όλες τις επιχειρήσεις μαζικής εστίασης που θα το αποκτήσουν. Απονέμεται στις επιχειρήσεις εκείνες που έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς τη σχετική διαδικασία πιστοποίησης.
ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΗΜΕΡΙΔΕΣ ΓΙΑ ΝΑ … ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝΙΑΤΙΚΟΥ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ; ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣ ΓΝΩΣΤΗΣ, ΕΝΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΡΑΞΕΙΣ; ΧΩΡΙΣ ΛΙΠΑΡΑ ΛΟΓΙΑ...
Σήμερα (Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013) ο Δήμος Δυτικής Μάνης διοργανώνει ημερίδα «Μάνη, Γαστρονομία και Προσέλκυση Τουριστών»…
Οι ημερίδες είναι εύκολες… Στήνονται με την πρόσκληση 2-3 φίλων εισηγητών, κάνει το κομμάτι του ο Δήμαρχος … χοντραίνοντας με λιπαρά λόγια «εναλλακτικού τουρισμού» και μοιράζοντας … καθρεπτάκια στους νομιζόμενους … «ιθαγενείς» του δήμου του…
Η ΠΡΑΞΗ ΜΕΤΡΑΕΙ! Χρειάζεται πειστικός και βιώσιμος πολιτικός αυτοδιοικητικός λόγος, που σημαίνει απλά «ΚΑΝΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΛΕΜΕ»! Και στην πράξη αυτά που πρέπει να γίνουν είναι:
> Ο δήμαρχος να έχει άποψη για το θέμα (και να μην ενημερώνεται και αυτός από τους εισηγητές του, όπως π.χ. για το ΠΟΠ από τους συμβούλους της αντιπολίτευσης…)
> Να έχει τη δυνατότητα σχεδιασμού αυτοδιοικητικών εναλλακτικών πολιτικών πράξεων («Σύμφωνο Ποιότητας Μανιάτικης Κουζίνας»)
> Να πείθει, να εμπνέει την τοπική αγορά εστίασης, για να έχει την μέγιστη δυνατή συμμετοχή
> Να ιδρυθεί τελικά ένα πραγματικό, αντιπροσωπευτικό «ΣΗΜΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΜΑΝΙΑΤΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ», να υπάρχουν όλες οι εγγυήσεις αμερόληπτης και αυστηρής πιστοποίησης της, να προβληθεί τότε και η περιοχή ως «ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΣ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ». Αλλιώς, πρόκειται για … ανεπρόκοπη νοικοκυρά, που προσκαλεί σε γκουρμέ γεύμα (γεύμα για καλοφαγάδες!)
Ιδού η ΜΑΝΙΑΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ, ιδού και ο Δήμαρχος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου